Ile języków może znać jeden człowiek? Przedstawiamy sylwetki kilkorga najbardziej znanych poliglotów w historii – dla inspiracji!
L.L.Zamenhof – twórca sztucznie skonstruowanych języków
Wspominaliśmy o nim przy okazji postu o esperanto na naszym anglojęzycznym blogu.
Doktor nauk medycznych i lingwista płynnie mówiący w jidysz, po rosyjsku, polsku, niemiecku i francusku. Studiował także łacinę, grekę, hebrajski i aramejski, a także sztucznie stworzony język Volapük w późniejszym okresie życia. Nie był jednak wyłącznie użytkownikiem języków – zasłynął jako twórca esperanto – jednego z najpopularniejszych sztucznie skonstruowanych języków na świecie. Zamenhof uważał, że zmuszanie imigrantów do nauki języka lokalnej społeczności stawia ich na gorszej pozycji niż native speakerów, którzy naturalnie przyswoili sobie zasady i kulturowe zależności związane z językiem. Specjalnie skonstruowany, łatwy w nauce język, mógłby utworzyć neutralny grunt dla komunikacji wszystkich ze wszystkimi.
Elżbieta I Tłumaczka
Słynna Królowa Dziewica wyróżnia się w historii spośród innych monarchów wieloma wybitnymi umiejętnościami, także tymi językowymi. Opanowała francuski, flamandzki, włoski, łacinę, grekę i kornijski. Co więcej, była także doskonałą tłumaczką. Przekładała dzieła Cycerona, Seneki i Jana Kalwina, a także (w wieku nastoletnim!) zbiór „Modlitwy i medytacje” autorstwa swojej macochy Katarzyny Parr na francuski, włoski i łacinę.
Friedrich Engels “jąkający się w dwudziestu językach świata”
Niemiecki filozof i przedsiębiorca jest powszechnie znany z pism krytykujących kapitalizm, które wydał wraz z Karolem Marxem. Niemniej Engels był również znakomitym lingwistą, który porozumiewał się po rosyjsku, włosku, portugalsku, irlandzku (gaelicku), hiszpańsku, polsku, francusku, angielsku, staronordycku, starosaksońsku, gocku oraz w dialekcie mediolańskim, a perskim nauczył się władać ponoć już po trzech tygodniach nauki! Przyjaciele mawiali, że Engels jąka się w dwudziestu językach świata, ale te żarty go nie zrażały, a wręcz zachęcały do poznawania kolejnych.
Alexander Argüelles i sposób na naukę 36 języków
Jeśli bardziej inspirujący wydają się Wam ludzie żyjący obecnie, a nie postaci historyczne, spieszymy donieść, że tych także nie brakuje. Alexander Argüelles to językoznawca, który zna około 36 języków, większością z nich płynnie mówi.
Początki nie były obiecujące – Alexander porzucił w młodości naukę francuskiego, ale będąc na uniwersytecie opanował doskonale niemiecki, a zaraz potem łacinę, grekę i sanskryt i inne. Jego główną motywacją była literatura – uwielbiał niemieckich pisarzy i pragnął czytać ich dzieła w oryginałach. Opracował własną metodę nauki języków i poświęcał na nią aż 16 godzin dziennie: przepisywał teksty i „zanurzał się” w dźwiękach, strukturze i dynamice wybranego języka. Moment, kiedy czuł, że posługiwanie się nim przychodzi mu naturalnie, porównywał do uczucia odetkania się uszu.
Według Argüellesa wykształcona osoba powinna posługiwać się przynajmniej sześcioma językami obcymi: jednym z języków klasycznych cywilizacji, jednym z najczęściej używanych języków świata, angielskim oraz wybranym językiem egzotycznym. Przyjmujemy wyzwanie!
Tłumaczenia symultaniczne Kató Lomb
Zmarła w 2003 roku w wieku prawie stu lat Kató Lomb była pierwszą lingwistką wykonującą tłumaczenia symultaniczne i to w szesnastu językach. Jak do tego doszło? Lomb była osobą niezwykle ciekawą świata i nie bojącą się popełniać błędów. Studiowała chemię i fizykę, ale później zafascynował ją angielski, chciała zostać nauczycielką. Pochłaniała książki i słowniki i uczyła się od razu w praktyce. Podobno poszła kiedyś na zajęcia z języka polskiego o dużym stopniu zaawansowania mówiąc nauczycielowi, że nie zna ani trochę tego języka, ale ma ogromną chęć się go nauczyć i to zrobi. Nauczyciel pozwolił jej uczestniczyć w lekcjach, a ona naturalnie dopięła swego i już wkrótce porozumiewała się po polsku z niezwykłą swobodą. Oprócz polskiego opanowała także bułgarski, rosyjski, rumuński, słowacki ukraiński, duński, angielski, francuski, niemiecki, hiszpański, hebrajski, włoski, łacinę, japoński i chiński.
J.R.R.Tolkien i języki elfickie
Tolkien jest znany z wymyślania na potrzeby swoich książek języków, którymi posługują się mieszkańcy Śródziemia – przede wszystkim elfickiego. Opierał się na zasadach gramatyki i słownictwie wielu istniejących języków, którymi umiał się posługiwać. Jednym z jego ulubionych był fiński, będący podstawą do stworzenia języka Elfów Wysokich, czyli Quenya, a kolejnym walijski, który zainspirował fikcyjny Sindarin. Miłość do języków zaczęła kiełkować w Tolkienie w dzieciństwie – matka od najmłodszych lat uczyła go łaciny, niemieckiego i francuskiego. Jako nastolatek stworzył pierwsze sztucznie skonstruowane języki, a przez całe życie było ich około szesnastu: Animalic, Nevbosh, Naffarin, Eldarin, Quenya, Sindarin, Goldogrin, Noldorin, Telerin, Ilkorin, Doriathrin, Avarin, Rohirric, Ilkorin oraz Adunaic. Tolkien inspirował się językami, które znał, między innymi greką, staroangielskim, włoskim, staronordyckim i hiszpańskim, a także kulturą oraz historią obszarów, na których one występowały. Nauka języków obcych sprawiała mu niebywałą przyjemność i uczył się ich dla własnej satysfakcji oraz by wykorzystać swoją wiedzę w twórczości.
Podobne wpisy:
Tłumaczenia stron internetowych oraz tłumaczenia medyczne i prawnicze!
Zapraszamy do kontaktu poprzez formularz!
